Één van de symptomen van fibro is het hebben van zware benen en pijn in de spieren, het bindweefsel en in en rondom de gewrichten. De pijn is natuurlijk in mijn hele lijf, dus ook in mijn benen. De CVS heeft mijn benen alleen maar zwakker gemaakt.
Ik wankel, ik sleep, ik hou me vast aan alles wat ik tegenkom.
Ik doe mijn best om gewoon te wandelen, een boodschapje te doen, maar een hoop gaat op wilskracht.
Na ongeveer een kilometer lopen, struikel ik bijna over mijn eigen voeten, heb ik het gevoel door mijn benen te zakken.
Niet fijn als dit zou gebeuren als ik op pad ben met de kinderen.
Nu komt de zomervakantie eraan en hebben we een heerlijk weekje weg geboekt. Een mooi park, waarbij we een attractiepas krijgen om bijvoorbeeld een dierentuin te bezoeken.
Help! Ik zie ertegen op. Dat is pas lang lopen.
Ik denk eraan een rolstoel aan te schaffen. We praten erover thuis. Ik wil er niet aan! Maar ik wil ook niet dat ik (als we een dagje op pad gaan) het niet volhoudt, dat ik diegene ben die steeds moet gaan zitten, of dat we eerder weg moeten omdat het niet meer gaat, of dat ik echt op de grond lig omdat ik door mijn benen zak.
Maar ergens heb ik misschien ook schaamte, gevoel van aanstellen of geen zin om dingen uit te moeten leggen.
Ik ben een doorzetter, ik wil gewoon dat alles kan, al is het maar op wilskracht.
Maar er zijn grenzen.
Dilemma dus. 😕
Reactie plaatsen
Reacties