December drukte

Ondanks dat onze kinderen al wat ouder zijn, begonnen we december met Sinterklaas. Dat proberen we er toch een beetje in te houden. 

Maar omdat we druk bezig waren de boel op orde krijgen door de verhuizing (lees: samenwonen), was alles op het laatste moment. Bedenken, bestellen, inpakken en voorbereiden. We bestelden een escaperoom voor thuis om de tijd een beetje te vullen. Het was gezellig en we hebben erg gelachen. 

De week daarna had ik mijn laatste behandeling voor de parodontitis. Pijnlijk. Daarna kreeg ik een week antibiotica, waar ik een vervelende metaalsmaak van in mijn mond kreeg. Maar het zit er op. Over 3 maanden volgt er een controle. 

Ondertussen nog gezorgd voor een kerstboom in huis en eigenwijs als ik ben, deze gelijk opgetuigd. 
Kadootjes besteld en ingepakt voor onder de boom. Het ziet er gezellig uit.

Vorige week hoorden we bij de persconferentie dat alle kinderen een week eerder vakantie hadden, dus ineens meer drukte in huis, meer prikkels. Dit was even schakelen. 

Afgelopen week was een spannende week waar ik echt wel tegenop gezien heb. Het begon met een gesprek met de bedrijfsarts. Dit ging voornamelijk over een traject dat ik wil gaan volgen bij het OCA in Nieuwegein. Hij gaat dit voor me uitzoeken, dus dat is fijn.

Gisteren had ik een afspraak bij het UWV met de arts. Zo spannend. Zeker ook omdat we de hele week al met zieken zitten thuis: hoesten, keelpijn en Sanne had zelfs wat koorts. Gelijk laten testen, deze waren gelukkig negatief. maar de klachten bleven. Ook ik begon te hoesten en voelde me niet echt top. Dus het UWV gebeld en gevraagd hoe nu verder. Het gesprek kon via videobellen en dus gewoon doorgaan.
Ook wel fijn, omdat ik er niet naartoe hoefde en het toch iets minder vermoeiend was. Het gesprek duurde een uur en ik merkte dat mijn concentratie steeds minder werd en ik niet meer lekker op mij stoel zat. Het waren veel vragen en uitleg over het vervolg.
En achteraf denk je natuurlijk altijd dat je van alles vergeten bent en dat ik het misschien niet helemaal duidelijk hebt kunnen maken. Dat je het idee geeft dat je toch meer kan dan je eigenlijk kunt. Loslaten voor nu, ik kan het niet meer veranderen. Nu wachten op een telefoontje van de arbeidsdeskundige. Dit kan een paar weken duren.

En nu is het kerstavond. Normaal zouden we dit vieren met het de familie (mijn moeder, broers, zus, partners en kinderen), Gezellig met
zijn 21-en lekker eten, maar helaas is dat dit jaar weer anders. Vanavond vieren we dat met zijn viertjes, mijn liefste Ramon, Fleur en Sanne. Daan en Tessa zijn er vanaf morgenavond weer. Morgen zal ik mijn kerstjurk aantrekken, maar vanavond vier ik de kerst gewoon in joggingbroek. 😉

In ieder geval wil ik iedereen fijne kerstdagen wensen! 🎅🎄
Geniet van elkaar, van de kleine dingen en wees dankbaar voor de goede dingen in het leven. 🙏