Wat een chaos weken. Na de positieve uitslag van het UWV betreft de WIA dacht ik dat er een wat rustigere tijd aan zou breken, maar helaas. Vooral corona heeft hier zijn werk gedaan afgelopen tijd. Zelf helaas ook niet top, flinke hoofdpijnen en weer een bezoekje huisarts gedaan, maar voor mijn (nog) geen corona.
Eind januari was mijn lief jarig. Wat een leuk feestje had moeten zijn samen met onze 4 kids, werd een kleine, gekke verjaardag. Op dat moment zaten 3 van de 4 pubers in isolatie na een positieve test. Daan en Tessa waren bij hun moeder thuis in isolatie en Fleur zat bij ons op een aparte kamer. Een verjaardag met videobellen en filmpjes/ foto's sturen via WhatsApp.
We besloten het na de isolatie nog maar een keertje te vieren en dat hebben we gedaan, maar toch is dat anders.
Daarnaast heb ik van de week een bezoek gebracht aan de huisarts. Na een paar dagen op bed met heftige hoofdpijn (ik ben wel wat gewend) wilde ik het toch even laten nakijken. Er werden wat onderzoeken gedaan en overleg gepleegd met de neuroloog. Geen spoed. Ik kon medicatie ophalen (diclofenac) en hij zou me na 2 dagen even bellen om te vragen hoe het ging. Het was iets rustiger, maar de pijn was niet weg. Nog steeds niet. Er werd een verwijzing gemaakt voor de neuroloog, die ik direct gebeld heb. Daar kan ik 28 februari terecht. En bij toenemende pijn, overgeven enz., natuurlijk direct bellen.
En vandaag kwam onze laatste van de 4, Sanne, met een positieve zelftest. We konden gelijk terecht bij de GGD en daarna moest ook zij in isolatie.
Gelukkig hoeft de rest (inclusief Ramon en ik) niet in quarantaine, wij hebben de booster gehad en de kinderen allemaal corona. Dit geeft iets meer rust.
Maar jeetje, wat verlang ik naar een wat rustigere tijd. Voor mij, voor mijn lief en voor de kids.
Voor nu proberen we er iets van te maken, op welke manier dan ook. ♡
Reactie plaatsen
Reacties