Een week verder en wat voor een week. Geen middagslaapjes meer. Ik mis het om even te kunnen liggen en ook hier thuis missen ze dat ik even slaap.
Vorige week dinsdag ben ik begonnen met de vaste tijden naar en uit bed. En het weglaten van de middagslaapjes. Donderdag is dit ritme ook besproken in mijn eerste sessie met het NKCV, zoals te lezen in mijn vorige blog.
De vaste bedtijden en het opstaan gaan best goed, maar het niet meer rusten/slapen op de dag hakt er stevig in. Elke dag gaat het een beetje minder goed.
Rond 14.00 uur in de middag ben ik op en vraag ik me af hoe ik de dag verder doorkom. Ik krijg meer pijn, vooral in mijn knieën, polsen en nek. Ik word steeds stiller, prikkelbaarder, moet steeds maar huilen en verdraag geen prikkels. Ik hang uitgeteld op de bank. Maar wel wakker blijven.
Voor de anderen in huis is dit niet te doen. Ze durven niks meer te zeggen, ze durven niet meer enthousiast te zijn en er zijn meer discussies.
Daarnaast nog de doelen, waar ik mee in mijn hoofd blijf zitten. Praktische doelen. Waar is het genieten?
Op dit moment ver te zoeken in ieder geval.
Is dit het waard? Hoelang houd ik/ houden we dit vol? 🤔
Ik sta op het punt op te geven. In mijn hoofd voelt het als opgeven in ieder geval. Ik ben bang dat ik in een depressie raak als ik zo doorga. Maar hoe leg ik dat uit?
Ik besluit een mail te sturen naar mijn begeleidster bij het NKCV. Ik leg haar uit hoe het zit en waar ik tegenaan loop.
Vandaag word ik gebeld en ze snapt wat ik aangeef. Iedereen reageert er anders op en we passen het aan. Het doel is om weer beter te worden, zegt ze. Dit antwoord irriteert me een beetje. Beter worden? Hoe dan? Ik ben niet alleen maar moe. Ik wil er gewoon mee om leren gaan.
Maar ik mag weer even slapen 's middags! 🙂
Ik mag elke dag een half uur of een uur slapen, maar dan wel op een vast tijdstip. De eerstvolgende stap zou dan zijn om dat af te bouwen.
Dit geeft me even tijd om te bedenken hoe nu verder. Misschien ook even bespreken met de bedrijfsarts, waar ik 27 september een afspraak heb.
Voor nu laat ik het even los, probeer weer wat bij te komen en het in huis weer wat gezelliger te krijgen. Dat lijkt me pas een mooi doel. 💪
Reactie plaatsen
Reacties