De afgelopen weken waren druk. Niet eens in wat ik zelf moest doen, maar geregel en chaos. En of dat nog niet genoeg was, lig ik nu met corona op bed, in isolatie op mijn slaapkamer. Gelukkig heeft de rest in huis (nog) nergens last van. Maar aangezien ik de enige ben die eigenlijk nergens komt, zagen we deze niet aankomen. Fijn, zo'n lage weerstand! 😔
De afgelopen weken waren druk (dus ook weinig energie gehad om te schrijven😣). Mijn lief had 2 weken vrij, maar zo voelde het niet echt. De agenda is overvol en dan vooral met dingen van de kinderen. Naast school het sporten, werken, orthodontistafspraken, noem maar op. Dus hadden mijn lief en ik weinig tijd voor ons samen. Gelukkig zijn we tussendoor nog wel even wegeweest met zij tweeën. Superfijn. De eerste keer dat we Fleur en Sanne alleen thuis lieten voor een nachtje. Een briefje klaar gelegd met dingen die ze niet moesten vergeten en geld achtergelaten voor het eten.
Dit ging super goed en ze hebben het huis netjes gehouden.😉 Dit geeft ons een goed gevoel en kunnen we zo af en toe eens tijd voor onszelf inplannen.
Helaas is de herfst weer begonnen en wordt het weer buiten weer minder. Hierdoor laait helaas ook het coronavirus weer op.
En laat ik nu net degene zijn die het gelijk oppakt. Afgelopen donderdag was ik al niet fit en koortsig, maar de test gaf negatief aan. Vrijdag leek het iets beter te gaan, maar nog niet heel top. En zaterdag begon de pijn in mijn keel. Dus toch maar weer een test. Kak! Positief.😯
Hup, gelijk in isolatie op de slaapkamer. De andere in huis deden ook een test en waren gelukkig negatief. Dat is fijn, maar tegelijkertijd ook gek. Waar heb ik het dan vandaan? Mijn (bijna) enige uitje is een boodschapje doen. Ik kom niet op heel veel plekken, maar blijkbaar genoeg om het dus wel op te pakken. Gelukkig ben ik er niet heel erg ziek van en lijkt mijn temperatuur goed te blijven.
Tijd voor een serietje op Videoland en het schrijven van mijn boek. Een bucketlist dingetje. Of deze ooit uitkomt, geen idee. 🤔 Maar het is fijn om te doen en echt iets van mezelf.
Maar pff, ik mis de knuffels en de zoenen. Het contact met mijn lief en de kinderen.
Ze komen 's ochtends altijd zeggen dat ze weggaan en geven me een kus, maar vanochtend kwam er niks. Dat is niet fijn.
Wat ook niet fijn is. is dat ik niks voor ze kan doen, niet helpen koken of een klein boodschapje doen.
Ik moet nog een paar dagen in isolatie, maar zodra het weer kan, knuffel en kus ik ze helemaal plat.🤍
Oké, en dan nu weer even omdenken: Nog even volhouden, het is maar tijdelijk.😷
Reactie plaatsen
Reacties