Ergens in een tunnel

Gepubliceerd op 3 oktober 2023 om 13:53

Ik zou zo graag aan het eind van de tunnel zijn. Of net over de helft met uitzicht op het einde zal al welkom zijn. Soms heb je zo het gevoel dat het niet vooruit gaat, maar dat je ergens blijft steken waar je niet wilt zijn. Dat is de situatie waar ik nu sta. 

De oudste is inmiddels ruim 2 maanden uit huis en ze komt echt niet meer terug. De emoties hier in huis gaan alle kanten op, van boosheid naar verdriet naar zorgen naar strijden. Het is niet te doen. En zeker voor mijn lijf niet. Ik heb er last van, maar wil er niet aan.

We proberen leuke dingen te doen, ergens energie uit halen, maar alles is maar voor korte duur. We proberen door te gaan, maar het is moeilijk. Ik wil niet huilen, maar kan het ook niet tegenhouden. Een verspreking is zo gemaakt, praten over ons zessen, terwijl we met zijn vijven zijn. En hop, dat komen de tranen weer. 

Hoe dit precies allemaal gaat is te lezen in Puber? Depressie? Of toch iets anders. 

Mijn gezondheid heeft helaas best wat te verduren door dit alles. Ik ben nog moeier, heb meer pijn. De UWV laat ook op zich wachten met de beoordeling van de IVA. 

Ondertussen een bezoekje aan de huisarts, pijn in mijn schouder met uitstraling. Mijn monnikskapspier. Naar huis met ontstekingsremmers. Gelijk maar een afspraak gemaakt met de praktijkondersteuner. Ik geloof echt dat ik alles even van me af moet praten. 

Veel onzekerheden, maar gelukkig staan er ook nog leuke dingen op het programma. We hebben een weekendje weg geboekt in de herfstvakantie. Even met de andere 3 kinderen op pad. Ook de zomervakantie is al geboekt. 

Ook wordt binnenkort mijn tattoo uitgebreid en staan er 2 concerten op de planning. 

Ik kijk uit naar dit soort dingen. Soms heb ik het gevoel dat de muren op me af komen. Alleen thuis en niet zomaar de deur uit kunnen. Ik heb een aanmelding gedaan bij Handje Helpen, een tip van de mantelzorgondersteuning. Hopelijk kunnen zij iets voor me betekenen. Iemand die me af en toe gewoon even meeneemt naar buiten. 

Voor nu ga ik maar 1 dag tegelijk. Verder denken lukt me bijna niet. Ik kan niet wachten tot er wat meer duidelijkheid komt over die onzekerheden. Ik kijk uit naar het eind van de tunnel. Of over de helft, dat zou al fijn zijn. 🙏

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.