Vanochtend heb ik het tweede gesprek gehad met mijn begeleidster van het NKCV. Aangezien het slaap/waakritme anders verliep dan ik hoopte, begonnen we deze sessie met een nieuwe planning. Daarnaast hebben we besproken dat de aandacht niet meer naar het moe-zijn mag en dat er zelfs niet meer over gesproken mag worden.
Om te beginnen het slaap/waakritme. De laatste week heb ik natuurlijk weer even mogen genieten van mijn middagslaapjes, maar dit moet natuurlijk uiteindelijk stoppen volgens de CGT. Dus is er een nieuw schema gemaakt. De middagslaapjes worden afgebouwd. Waar ik nu ongeveer 3 kwartier lag, moet dat deze week naar een half uur en de week erop naar een kwartiertje. Daarna is het weer klaar en mag ik op de dag niet meer liggen. Daar kan ik nu alweer tegenop zien, aangezien het de vorige keer zo rot ging. De nachten zijn dan nog steeds van 23.00 uur tot 9.00 uur, maar ook dat moet uiteindelijk minder.
De volgende stap in het proces is de aandacht verleggen. Niet meer denken aan het moe zijn. Ik moet afleiding gaan zoeken. Als voorbeelden om dit te doen kwamen bijvoorbeeld: kleuren voor volwassenen, diamond painting of puzzelen.
Ook mag ik niet meer praten over de vermoeidheid. Als iemand mij zou vragen hoe het gaat, mag ik vertellen hoe het gaat, maar ik mag de vraag niet beantwoorden met hoe moe ik ben. Ook thuis mag ik het niet meer benoemen.
Daar komt het omdenken weer om de hoek. We zijn thuis altijd erg bezig met omdenken en ook ik probeer dat te doen.
Ik ben een positief persoon en probeer altijd het goede te zien. Ik heb voor mijn gevoel ook niet het idee dat ik de hele dag loop te klagen over dat ik zo moe ben of dat ik pijn heb. Ik laat me ook niet altijd tegenhouden door de vermoeidheid.
Ik doe nog steeds dingen in het huishouden, ik doe nog steeds mijn boodschappen, we gaan nog steeds af en toe een nachtje weg of uit eten, noem maar op. We passen het gewoon een beetje aan, zodat het ook voor mij vol te houden is.
Maar oké, op zoek naar afleiding dus! Waar word ik blij van en wat geeft me energie? 🤔
Waar worden jullie blij van? En wat geeft jullie energie? ✨
Reactie plaatsen
Reacties
Lieve Annebeth,
Ik ken je niet, maar ik schrik erg van je blog. En aan de andere kant ook niet. Er zijn zo veel mensen jou voorgegaan. En die zijn vaak niet beter geworden van deze therapie, Of zelfs slechter geworden. Deze therapie kan werken bij algemene chronische vermoeidheid, maar niet bij ME/cvs. Al vertellen ze jou misschien dat dat hetzelfde is. Niet dus.
Volg je gevoel, luister naar je lijf. Zoek contact met lotgenoten. Op Twitter en Facebook zijn er heel veel te vinden.
Groetjes en sterkte,
Alette
als je ME hebt, word ik er niet blij van dat ze je daar steeds verder van je anker losmaken, met alle gevolgen vandien. Als je ME hebt - ik heb je eerdere blogs niet gelezen, maar de schrik slaat me bij deze om het hart.
Dank voor het delen van jouw ervaring met NKCV. Ik ben net zelf begonnen met het programma voor vermoeidheid en het overslaan van slaapjes vind ik na 5 dagen al loodzwaar. Heb ook het idee dat ik er ziek van word, lage weerstand en misselijk. Ik ga dit met ze bespreken en kijken of het iets voor me is. Jammer dat het voor jou niet heeft geholpen, ik moet het ook nog maar zien. Maar ben heel blij dat ik een gedetailleerd verslag online kon vinden van iemand anders in dit programma. Liefs, Suzanne