Het slaaponderzoek

Via de huisarts had ik een verwijzing voor een slaaponderzoek. Ik heb deze zelf aangevraagd, aangezien ik wil weten hoe mijn nachten eruit zien. Ik slaap erg slecht en word vaak wakker. Ik heb contact gehad met Slaapkliniek Nederland en kon al gauw terecht. 

Begin deze week had ik een (online) afspraak met de arts en de ergotherapeut. Helaas ging er iets mis met Zoom en sprak ik alleen de ergotherapeut telefonisch. Ze vertelde met de fasen van slaap en gaf me wat tips. Waar het NKCV zei dat ik op de dag niet mocht rusten of slapen, zei ze nu dat ik het beste 3 rustmomenten van 15-20 minuten op de dag kan inbouwen. In een prikkelarme omgeving met een mindfulness, een muziekje of toch wel even slapend. als je er na 20 minuten maar weer uit komt. Dit klinkt natuurlijk al veel fijner.
Ook gaf ze aan, mocht er niks uit het onderzoek komen, dat het verstandig is een ergotherapeut te bezoeken. Zij kunnen helpen de balans te vinden. 

Gisteren sprak ik de arts via videobellen. Een fijn gesprek en een goede uitleg. Tijdens het onderzoek worden een aantal dingen bekeken. Op verschillende manieren kunnen ze kijken naar je slaapgedrag, bijvoorbeeld of je slaapapneu of rusteloze benen hebt. Ook zien ze wanneer je wakker bent en wanneer je slaapt. Uit de tijd dat je slaapt, halen ze de meeste informatie. Het onderzoek vond plaats in een hotel, wat het allemaal iets comfortabeler maakt.
Hij stelde me gerust dat ik me geen zorgen moest maken of ik wel kon slapen of dat alle draden en plakkers wel zouden blijven zitten. Na een gesprek van bijna een uur wenste hij me succes en zei dat hij me sowieso zaterdag even zou bellen. Spannend.

In de middag ging ik op pad, alleen. Helaas konden we thuis niet regelen dat mijn liefje meekon. De kinderen moesten gewoon naar school en Ramon moest werken. 

Een half uur rijden naar Van der Valk in Tiel. Het was niet druk op de weg, maar wel een hoop vrachtwagens. Maar ik had de tijd. 
Aangekomen gelijk ingecheckt, een plekje gereserveerd in het restaurant (ik moet toch ook eten) en naar mijn kamer op de 4e verdieping. Daar even rust genomen, maar een middagslaapje lukte niet. Nog even gebeld met het thuisfront en rond 17.30 uur naar het restaurant.

Zo buiten mijn comfortzone, in mijn eentje in een restaurant. Een lekker biefstukje besteld, met frietjes, groente en salade. Mijn aangepaste mes vergeten en niemand om mijn biefstuk te snijden. Maar het is gelukt. 💪 Daarna nog een heerlijke cappuccino en weer terug naar de kamer. want ik moest nog douchen en mijn haar wassen (dit moest gewassen en droog zijn) voor de plakkers die op mijn hoofd moesten. 

Rond 20.00 uur kwam de verpleegkundige om alles aan te sluiten. Na 3 kwartier zat ik vol geplakt en gehangen op mijn bed. Nog even met mijn liefje en de meiden videobellen om het te laten zien. Het zag er niet uit, maar alles voor het onderzoek.

Rond half 11 ben ik gaan proberen te slapen. Merkte al gauw dat ik niet lekker kon liggen met al die apparaten om. Ik ben een echte buikslaper en dat kon nu dus juist niet.

Niet zo top geslapen vannacht, toch een aantal keer wakker geweest. En erg vroeg wakker, al ver voor de wekker, die om 10 voor 8 ging.
Om kwart voor 8 stopte de metingen vanzelf en kon alles afgekoppeld worden. Dit mocht ik zelf doen. Daarna weer even douchen, want mijn hele hoofd plakte en overal zat een soort kneedgum die alles op zijn plek hield.

Daarna naar het ontbijt, weer in mijn eentje. Ik ben niet zo'n hele grote eter en zeker niet in de ochtend, dus na wat yoghurt, fruit en een suikerbroodje was het gauw klaar.

Toen mijn spullen gepakt en op mijn gemakje naar huis gereden. Zo fijn om thuis te zijn en bij te kunnen komen van dit avontuur. Benieuwd of er wat uit komt. 🙃