De eerste afspraak zit erop. Mijn nacht is helaas weer niet top en ik sta alweer op met hoofdpijn, maar ik moet deze dag door.
Om half 2 word ik verwacht op de poli van het NKCV (Nederlands Kenniscentrum voor Chronische Vermoeidheid). Ramon gaat met me mee, om te rijden, maar ook zeker om me bij te staan in het gesprek, wat een uur duurt.
Er wordt heel veel gevraagd, over mijn klachten, hoe ik er mee om ga, over de weg naar deze diagnose, maar ook hoe het is voor onze relatie, voor de kinderen en mijn omgeving.
Ik moet me erg concentreren op het gesprek, mijn hoofdpijn wordt erger.
Daarna nog een klein gesprek over het dragen van de actometer. Ze zijn in een overgangsfase en de vraag is of ik er 2 wil dragen. Eentje om mijn enkel en eentje om mijn pols. Dat is prima en ik krijg ze mee om vanavond zelf om te doen. Dan gaan de 2 weken in. Alleen met douchen mogen ze af. Niet vergeten dus.
Ik krijg 2 lijstje mee om bij te houden. Op het eerste lijstje vul ik in hoe laat ik uit bed en hoe laat ik in bed stap, dus niet wanneer ik ga slapen. Het tweede lijstje is om een week lang in te vullen hoe ik slaap.
Daarnaast worden er nog (lange) vragenlijsten gemaild voor zowel mij als voor Ramon. Deze moeten voor donderdag terug, maar hoeven gelukkig niet in 1 keer ingevuld te worden.
Op 14 juni moet ik weer terug voor de resultaten van de actometer en een vervolggesprek.
Iets na half 4 zijn we weer thuis. Ik ben kapot en ben in de auto al licht in slaap gevallen.
Dus ben ik thuis eerst maar even gaan slapen, wel nadat we Fleur en Sanne vertellen hoe het is gegaan.
Die hebben een heerlijke doos chocola voor me gekocht. Mijn toppers.
We hebben geen zin en energie om te koken, dus vanavond MC Donalds op het menu.
En genieten van een rustige avond. Even bijkomen nu.
Reactie plaatsen
Reacties