Eén ding waar ik echt van hou is muziek. Gelukkig delen mijn lief en ik deze liefde.
Muziek geeft me rust als ik dat nodig heb, het geeft me energie als ik dat nodig heb en voor elke stemming is er wel iets te vinden. Ik bezoek dan ook graag concerten. Al is dat in de afgelopen jaren in een iets andere vorm dan vroeger.
Ik zou zo graag aan het eind van de tunnel zijn. Of net over de helft met uitzicht op het einde zal al welkom zijn. Soms heb je zo het gevoel dat het niet vooruit gaat, maar dat je ergens blijft steken waar je niet wilt zijn. Dat is de situatie waar ik nu sta.
De afgelopen tijd was heftig, emotioneel en heel hard vechten. En dit keer niet voor mezelf. Door dit alles zou ik bijna vergeten dat er ook goede dingen waren. Een tijd niet geschreven en een hoop gebeurd. Het is bijna niet te beschrijven, maar ik ga het toch proberen.
De afgelopen weken heb ik aardig wat leuke dingen gedaan. Zo ben ik met mijn lief in een wijnvat gaan slapen, ben ik met mijn dochter naar het theater gegaan en zijn Ramon en ik gisteren naar een concert van K's Choice geweest. En ook aankomend weekend staat er een weekendje weg met in de agenda. Nu hoor ik sommige denken: 'Waar haalt ze de energie vandaan?' Dat vraag ik mezelf ook vaak af. Alles wat ik doe gaat aangepast en heeft gevolgen voor de agenda eromheen. Ik neem je mee in mijn uitjes en hoe dat in zijn werk gaat.
Gisteren hadden we een dagje Moviepark Germany. Een gepland uitje via de u-pas. Ik zag er enorm tegenop na mijn niet zo fijne week. Maar de meiden hadden er zin, ik had er zin en mijn lief ging mee. Dus het moest gebeuren! Ik neem je mee in mijn belevenissen van deze dag.
De eerste week van de meivakantie. Alle kinderen in huis. We gingen met zijn zessen lekker een lekker midweekje weg. Maar eerst vierden we zondag (23/4) een klein feestje. Mijn lief en ik zijn 5 jaar samen. In deze blog neem ik je mee in ons feestje, onze minivakantie en mijn beroerde weerstand. Nooit saai hier in huis.
Hoe lastig is het om je echte gevoelens te uiten? Het voelt alsof je zeurt, of continue klaagt over hoe zwaar je het hebt. Ik ben positief, probeer zoveel mogelijk te genieten, al is het maar van kleine dingen. Maar eens in de zoveel tijd ben ik mezelf niet, weet ik geen raad met mijn gevoelens. Dan schreeuw ik, dan huil ik en stoot ik iedereen van me af. Een kant die weinig mensen van me zien. Op deze momenten kan ik niet accepteren dat dit nu mijn leven is. Hoe ga jij om met dit soort momenten?
Heb je ook wel eens het gevoel dat je geleefd word? Nou, ik wel de afgelopen tijd. Je bent te druk, maar je weet eigenlijk niet waarmee. Of misschien ook wel, maar je wil het niet weten. Dan heb je nog verschil tussen fysiek druk zijn of mentaal druk zijn. Bij mij is het vooral mentaal druk, wat weer invloed heeft op mijn fysieke toestand. In mijn nieuwe blog probeer ik de afgelopen tijd 'kort' samen te vatten.
De laatste dag van januari. Een pittige maand. Het was vooral erg druk. Vaak als ik iets doe of weer eens eigenwijs ben, zeg ik 'ik kan niet kapot'. En dat klopt, ik kan niet kapot, maar ik ben het wel.
Facebook, 31 december 2022
2022 is bijna voorbij.. En wat een jaar was dit weer.. Ik werd afgekeurd en kwam in de WIA terecht, kreeg 2 keer corona en werd opgenomen in het ziekenhuis met een ileus (darmafsluiting)..
